مشکل زبان در مسافرت
میخوام به تعدادی از سوال هایی که مرتب از من پرسیده میشه پاسخ بدهم.
این همه کشور رفتی زبان همشون رو یاد گرفتی قبل سفر؟
بعد از زبان انگلیسی سراغ چه زبانی برم؟
تافل یا آیلتس چند باید داشته باشم تا خودم بتونم مسافرت و جهانگردی کنم؟
قبل از هرچیز بگم که جواب های من احتمالا با باورهای قبلیتون در مورد زبان مورد نیاز برای سفر تفاوت داره و شاید شوکه بشید و بگید این بابا دیوانه ست.
شاید، همه مسافرها و جهانگردها درجه ای از این دیوانگی رو دارند 🙂 ولی مطالبی که بهتون میگم حاصل تجربه خودم و کاربردی هستند و حداقل توی سفرهای من مفید بوده. ممکنه این روش برای شما کاربردی نباشه.
زبان هایی که من صحبت میکنم
بهتره با خودم شروع کنم. من فارسی رو مثل بلبل صحبت می کنم و شاید باورتون نشه توی سفر به بعضی از کشورها خیلی بیشتر از انگلیسی ازش استفاده می کنم.
زبان دومی که بهش صحبت می کنم انگلیسی هست که تقریبا از سن ۲۲ سالگی با چند تا کلاس شروع به یادگیریش کردم و بعد خودم ادامه دادم.
اگر امتحان آیلتس بدم احتمالا ۵ رو بیارم و علتش هم اینه که تست زدنم خوبه، یعنی یک متن انگلیسی که هیچی ازش نفهمم رو هم میتونم چند تا تستش رو بزنم.
زبان سومی که میتونم ادعا کنم کمی باهاش آشنایی دارم زبان روسی هست. در حد اینکه اعداد رو بلد باشم و توی آدرس پرسیدن بفهمم چپ و راست کدوم طرفه.
کمی روسی صحبت کردن و فهمیدن سفر روسیه من رو خیلی متفاوت کرد
کمی روسی صحبت کردن و فهمیدن سفر روسیه من رو خیلی متفاوت کرد
چه سطحی از زبان انگلیسی برای سفر کافی است؟
برای اینکه بدونید چقدر زبان نیاز دارید اول باید نوع سفرتون رو مشخص کنید.
اگر با تور و گروه میرید با دانش زبان انگلیسی نزدیک به صفر هم ممکنه بتونید برید سفر و مشکلی نداشته باشید. فقط لیدر رو بیچاره میکنید و احتمالا همسفری ها باید جور سفارش دادن غذا برای شما رو بکشند. البته اگر با دوستان صمیمی تون مسافرت میرید احتمالا اون ها با کمال میل به شما کمک خواهند کرد.
توی این راهنما مخاطب من بیشتر کسانی هست که خودشون سفر میرند.
اونجور که من از صحبت با مشتاقان سفر متوجه شدم تعداد کسانی که فکر می کنند برای سفر رفتن باید سطح زبان انگلیسی ایده آل داشته باشند و بتونند یک نمره آیلتس خوب یا یک مدرک زبان از موسسه معتبر بگیرند کم نیست.اما نظر من چیز دیگریست.
میزان زبان انگلیسی مورد نیاز برای سفر برای اشخاص مختلف فرق داره و با توجه به ویژگی شخصیتی افراد متفاوته.
اگر بخوام یک جواب خیلی صریح بدم اینه: شما اونقدر باید زبان انگلیسی یاد بگیرید که اعتماد به نفس لازم برای صحبت کردن و گوش کردن به یک غیر فارسی زبان رو داشته باشید.
اون اعتماد به نفس رو خود شما باید بفهمید که کی بهش میرسید. یک نفر با یک دوره زبان مقدماتی بهش میرسه، یک نفر با چند سال زبان خوندن و دایره لغات عالی هم ممکنه بهش نرسه. حتی ممکنه کسی با دانش زبان صفر و یک دیکشنری جرات سفر رفتن داشته باشه.
خود من زبان انگلیسی رو در حد متوسط بلدم. در فهمیدن کسانی که از کشورهای انگلیسی زبان هستن و سریع صحبت می کنند مشکل دارم، صحبت کردنم هم ایده آل نیست و کلی غلط دارم.
انگلیسی رو با فکر فارسی صحبت می کنم. وقتی از یک انگلیسی زبان راجع به دانش انگلیسی خودم سوال می پرسم معمولا جواب یکسانی میشنوم: انگلیسی حرف زدنت ۱۰۰ درصد قابل فهمه ولی انگلیسی نیست 🙂
بیشترین مشکل رو در سفر نیوزلند داشتم، وقتی باهام صحبت می کردند احساس می کردم به زبانی کاملا متفاوت از انگلیسی دارند حرف می زنند!
فهمیدن زبان این نیوزلندی ها خیلی خیلی سخت بود برام
فهمیدن زبان این نیوزلندی ها خیلی خیلی سخت بود برام
یک مثال جالب بزنم. توی سفر ونزوئلا وسط جنگل های کانائیما یک توریست ایتالیایی ۵۰ ساله بود که بدون دونستن یک کلمه انگلیسی یا اسپانیایی تور آبشار آنجل رو اینترنتی خریده بود و اومده بود اونجا. اینکه چطوری تا اونجا اومده بود واقعا برای من تعجب داشت! اون شخص از نظر من الهه اعتماد به نفس بود.
نفر سمت چپ همون ایتالیایی که گفتم
نفر سمت چپ همون ایتالیایی که گفتم
زبان فارسی در سفر و ترکیب آن با زبان اشاره
زبان فارسی جزو زبان هایی هست که من توی سفرهام زیاد ازش استفاده می کنم. منظورم تاجیکستان و افغانستان نیست، اصلا به این دو کشور سفر نکردم.
چند سال پیش همسفری داشتم که حتی یک کلمه هم انگلیسی بلد نبود. وقتی با هم بیرون میرفتیم با فارسی حرف زدن و حرکات بدن و زبان اشاره (Body language) خیلی خوب میتونست منظور خودش رو برسونه.
همونجا فارسی حرف زدن در سفر رو شروع کردم. کشورهایی که میزان افراد آشنا به زبان انگلیسی خیلی کم باشه منظورم هست.
خوب وقتی جایی هستم که کسی انگلیسی بلد نیست چرا بیخود به خودم زحمت بدم و به زبانی که تسلط ندارم صحبت کنم؟!
وقتی من به زبان مادری صحبت کنم تسلط و اعتماد به نفس خیلی بیشتری دارم و با حالت صورت و حرکات بدنم در رسوندن منظورم موفق تر هستم.
در صورت انگلیسی صحبت کردن برای کسی که هیچ درکی از اون نداره، بیهوده انرژی خودم رو تلف کردم و مخاطبم رو از درک مطلب با کمک حرکات بدن و حالت های صورتم محروم کردم.
زبان اشاره در سفر خیلی کاربردیه و من وقتی خیلی خوب میتونم ازش استفاده کنم که ذهنم درگیر انگلیسی فکر کردن نباشه و با خیال راحت فارسی صحبت کنم.
در سفر چین و بخش هایی از آمریکای جنوبی که هیچ کس انگلیسی بلد نبود، صحبت کردن به زبان فارسی کار همیشگی من بود.
وقتی در مینی بوس یا بازاری بودم که همه چینی با من صحبت میکردند، مسلما جواب من هم فارسی بود.
مادربزرگی که در یک روستای دورافتاده اکوادور در حال درد و دل با من بود، پاسخ ها و همراهی من به فارسی فکر می کنم حس بیشتری به اون منتقل می کرد.
وقتی یک پلیس یا مسوول کنترل بلیط در آمریکای جنوبی اعصابم رو خورد می کرد، فکر نمیکردم به انگلیسی چه دادی سرش بزنم، با فریادهای فارسی من اون خیلی بهتر عصبانیت من رو متوجه میشد.
حالا که به اینجا رسید یکی دیگه از کاربردهای زبان فارسی هم خلاص شدن از دست آدم های مزاحم هست.
افرادی که به نحوی قصد دارند تور یا سرویسی رو به شما بفروشند، این افراد وقتی ببینند شما به زبانی صحبت می کنید که اون ها هیچ درکی ازش ندارند، خیلی زودتر ناامید میشند و شما رو رها می کنند.
این نکته رو هم بگم که استفاده از زبان فارسی در سفر برای موارد دقیق مثلا پرسیدن ساعت حرکت قطار بعدی خیلی کاربرد نداره، همینطور در کشورهای انگلیسی زبان و یا مثلا کشوری مثل هلند که اکثرا انگلیسی بلدند.
زبان های پر کاربرد در سفر کدامند؟
علاوه بر انگلیسی و فارسی من قدری روسی بلدم. دانش روسی من بسیار ابتدایی و در حد اعداد و آدرس پرسیدن و فهمیدن چپ و راست هست.
با همین دانش روسی در سفرم به روسیه تفاوت بسیار زیادی رو حس می کردم، مثل یک بچه که تازه حرف زدن یاد گرفته کیف می کردم.
زبان روسی در سفرهام به ارمنستان و گرجستان هم خیلی کمکم کرد. در اکثر کشورهای استقلال یافته از شوروی سابق، نسل قدیم روسی رو به خوبی بلدند و این زبان کاربردی تر از انگلیسی هست.
حتی در سفر بالکان با اینکه زبان های اسلاو اون منطقه تفاوت زیادی با زبان روسی دارند ولی اعداد به گوشم آشنا بود و در صورت دقت زیاد میتونستم متوجه بشم.
زبان بعدی که خیلی دوست دارم یاد بگیرم و به نظرم جزو پرکاربردترین ها در سفر محسوب میشه زبان اسپانیایی هست.
تقریبا همه کشورهای آمریکای جنوبی و مرکزی به زبان اسپانیایی صحبت می کنند. هنگام سفرم به آمریکای جنوبی هیچی اسپانیایی بلد نبودم و فقط چند کلمه و اعداد رو در طول سفر یاد گرفتم. مطمئنا اگر اسپانیایی بلد بودم سفرم متفاوت میشد.
اگر قبل از سفر فرصت داشته باشید خیلی خیلی ابتدایی زبان کشور مقصدتون رو یاد بگیرید عالیه. من هیچوقت فرصتش رو نداشتم. این مقدمات شامل حرف الفبا و تلفظشون، اعداد، سلام و احوال پرسی و پرسیدن قیمت میشه.
منبع تب سفر
پاییز آبشار تهران