سفر با ما

مسافرت، فوايد بسياري براي جسم و فکر دارد و باعث افزايش بهره وري افراد جامعه مي‌شود. در ذيل به چند نمونه از آن‌ها اشاره مي‌کنيم.سفر به افراد اين امکان را مي‌دهد که پس از کار و فعاليت‌هاي مداوم، فشارهاي روحي و رواني را از خود دور کنندخستگي‌هاي ذهني و جسمي و استرس‌هاي کاري و روزانه به تدريج ممکن است باعث از بين رفتن نشاط و شادابي افراد شود و آن‌ها را به نوعي دچار فرسودگي روحي و جسمي رواني کند؛ بنابراين در چنين شرايطي برخورداري از يک برنامه تفريحي در قالب سفر و گردش، فرصتي آزاد و فارغ از کار و استرس را براي افراد فراهم مي‌کند تا بتوانند تا حدي به ارتقاي بهداشت روان و سطح سلامت رواني خود کمک کنند.سفر کردن آثار بسياري دارد واسلام نيز به آن تأکيد کرده است. توجه به نشانه‌هاي الهي و تدبر در فرجام اقوام و ملت‌هاي گوناگون از جمله فوايدي است که به فرموده قرآن با سفر کردن نصيب انسان مي‌شود: «اسلام يک دين جامع است که انسان را با تمام ابعادي که در وجودش نهادينه شده و مسير حرکت او را که صلاح و رستگاري و حرکت به سمت کمال است، در نظر گرفته است. با توجه به اين مسأله دين اسلام دستورالعمل‌هاي کافي براي انسان‌ها مقرر کرده که يکي از آن‌ها وجود نشاط و تحرک در روح و روان انسان است.»

در دين مبين اسلام آمده است انسان خمود که افسرده است به‌خوبي نمي‌تواند مسير رسيدن به کمال را طي کند؛ بنابراين بايد دستورالعمل‌هايي مقرر شود که به واسطه اجراي آن اين نشاط پديد آيد و استمرار داشته باشد که سفر يکي از اين مقوله هاست. از ديگر فوايد سفر، رشد و بالندگي عقل است. افراد در طول سفر با شگفتي ها، افکار و رسوم اقوام گوناگون آشنا مي‌شوند، سختکوشي آنان را مي‌بينند و ياد مي‌گيرند چگونه براي بهتر زندگي کردن تلاش کنند. سفر همچنين با ايجاد فرصتي براي استراحت ذهن و جسم، عزم افراد را براي شروع زندگي تازه استوارتر مي‌کند. اشت رواني، نقش مهمي را در توسعه يک جامعه ايفا مي‌کند «همان طور که افراد براي سلامت جسماني خود نياز به مواد پروتئيني در سبد کالايي خانواده دارند، لازم است توسط روانشناسان در هر جامعه‌اي با توجه به نياز و فرهنگ خاص آن جامعه سبدي نيز به‌عنوان سبد خانواده‌ها تعريف و به افراد آموزش داده شود چه نوع کارها و فعاليت‌ها و برنامه‌هاي تفريحي مي‌تواند به ارتقا و حفظ سلامت آن‌ها کمک کند.»

مطالعات نشان داده است تفريح سالم و به‌موقع مي‌تواند در افزايش کمّي و کيفي شغلي و همچنين بهره‌وري افراد در يک جامعه کمک کند. همچنين بايد يادآور شد که انسان فقط براي کارکردن آفريده نشده است، چرا که اگر اين طور بود خداوند انسان را تنها در بعد جسماني خلق مي‌کرد. پس همان طور که جسم آدمي براي رشد و تکامل نياز به تغذيه دارد، بعد روحي و رواني او نيز براي رشد و شکوفايي نيازمند تغذيه است» سفر کردن در تمامي اعياد پسنديده است و عيد نوروز فرصت مناسبي براي پرداختن به سفر است.امام هشتم(ع) مي‌فرمايند: اوقات خود را به چهار بخش تقسيم کنيد؛ بخش عبادت، بخش کار و فعاليت، بخش معاشرت و بخشي براي تفريحات که سفر در اين بخش جاي مي‌گيرد.»

سفر، هراس و اضطراب را از اشخاص دور مي‌کند و به جاي آن آرامش مي‌بخشد و به انسان مي‌آموزد چگونه در برابر سختي‌ها و مشکلات ايستادگي کند. مطالعات گوناگوني که در مورد گردش و مسافرت از ديدگاه‌هاي مختلف، انجام گرفته، نشان مي‌دهد اگر به ابعاد اجتماعي و فرهنگي سفر توجه کنيد، علاوه بر عبرت‌گيري و جنبه‌هاي پندآموزي و معنوي آن‌که از تماشاي آثار تاريخي و باستاني حاصل مي‌شود، در سفر شاهد تبادل فرهنگي و آشنايي افراد با آداب و رسوم، باورها و پاره فرهنگ‌ها در هر شهر و دياري خواهيم بود که اين امر نوعي تبادل ديدگاه و الگوپذيري را به دنبال خواهد داشت.«‌هدف انسان در يک سفر زيارتي دريافت معنويت از معصوم(ع) و کسب توفيق بيش‌تر براي اعضاي خانواده در طول فعاليت‌هاي زندگي است.»افراد در سفر با برنامه ريزي و افزايش مشارکت و تقسيم کار آشنا مي‌شوند و مديريت زمان و تدبير مالي را بهتر فرا مي‌گيرند.

منبع خبرگزاری جوان

مسافرت، فوايد بسياري براي جسم و فکر دارد و باعث افزايش بهره وري افراد جامعه مي‌شود. در ذيل به چند نمونه از آن‌ها اشاره مي‌کنيم.سفر به افراد اين امکان را مي‌دهد که پس از کار و فعاليت‌هاي مداوم، فشارهاي روحي و رواني را از خود دور کنندخستگي‌هاي ذهني و جسمي و استرس‌هاي کاري و روزانه به تدريج ممکن است باعث از بين رفتن نشاط و شادابي افراد شود و آن‌ها را به نوعي دچار فرسودگي روحي و جسمي رواني کند؛ بنابراين در چنين شرايطي برخورداري از يک برنامه تفريحي در قالب سفر و گردش، فرصتي آزاد و فارغ از کار و استرس را براي افراد فراهم مي‌کند تا بتوانند تا حدي به ارتقاي بهداشت روان و سطح سلامت رواني خود کمک کنند.سفر کردن آثار بسياري دارد واسلام نيز به آن تأکيد کرده است. توجه به نشانه‌هاي الهي و تدبر در فرجام اقوام و ملت‌هاي گوناگون از جمله فوايدي است که به فرموده قرآن با سفر کردن نصيب انسان مي‌شود: «اسلام يک دين جامع است که انسان را با تمام ابعادي که در وجودش نهادينه شده و مسير حرکت او را که صلاح و رستگاري و حرکت به سمت کمال است، در نظر گرفته است. با توجه به اين مسأله دين اسلام دستورالعمل‌هاي کافي براي انسان‌ها مقرر کرده که يکي از آن‌ها وجود نشاط و تحرک در روح و روان انسان است.»

در دين مبين اسلام آمده است انسان خمود که افسرده است به‌خوبي نمي‌تواند مسير رسيدن به کمال را طي کند؛ بنابراين بايد دستورالعمل‌هايي مقرر شود که به واسطه اجراي آن اين نشاط پديد آيد و استمرار داشته باشد که سفر يکي از اين مقوله هاست. از ديگر فوايد سفر، رشد و بالندگي عقل است. افراد در طول سفر با شگفتي ها، افکار و رسوم اقوام گوناگون آشنا مي‌شوند، سختکوشي آنان را مي‌بينند و ياد مي‌گيرند چگونه براي بهتر زندگي کردن تلاش کنند. سفر همچنين با ايجاد فرصتي براي استراحت ذهن و جسم، عزم افراد را براي شروع زندگي تازه استوارتر مي‌کند. اشت رواني، نقش مهمي را در توسعه يک جامعه ايفا مي‌کند «همان طور که افراد براي سلامت جسماني خود نياز به مواد پروتئيني در سبد کالايي خانواده دارند، لازم است توسط روانشناسان در هر جامعه‌اي با توجه به نياز و فرهنگ خاص آن جامعه سبدي نيز به‌عنوان سبد خانواده‌ها تعريف و به افراد آموزش داده شود چه نوع کارها و فعاليت‌ها و برنامه‌هاي تفريحي مي‌تواند به ارتقا و حفظ سلامت آن‌ها کمک کند.»

مطالعات نشان داده است تفريح سالم و به‌موقع مي‌تواند در افزايش کمّي و کيفي شغلي و همچنين بهره‌وري افراد در يک جامعه کمک کند. همچنين بايد يادآور شد که انسان فقط براي کارکردن آفريده نشده است، چرا که اگر اين طور بود خداوند انسان را تنها در بعد جسماني خلق مي‌کرد. پس همان طور که جسم آدمي براي رشد و تکامل نياز به تغذيه دارد، بعد روحي و رواني او نيز براي رشد و شکوفايي نيازمند تغذيه است» سفر کردن در تمامي اعياد پسنديده است و عيد نوروز فرصت مناسبي براي پرداختن به سفر است.امام هشتم(ع) مي‌فرمايند: اوقات خود را به چهار بخش تقسيم کنيد؛ بخش عبادت، بخش کار و فعاليت، بخش معاشرت و بخشي براي تفريحات که سفر در اين بخش جاي مي‌گيرد.»

سفر، هراس و اضطراب را از اشخاص دور مي‌کند و به جاي آن آرامش مي‌بخشد و به انسان مي‌آموزد چگونه در برابر سختي‌ها و مشکلات ايستادگي کند. مطالعات گوناگوني که در مورد گردش و مسافرت از ديدگاه‌هاي مختلف، انجام گرفته، نشان مي‌دهد اگر به ابعاد اجتماعي و فرهنگي سفر توجه کنيد، علاوه بر عبرت‌گيري و جنبه‌هاي پندآموزي و معنوي آن‌که از تماشاي آثار تاريخي و باستاني حاصل مي‌شود، در سفر شاهد تبادل فرهنگي و آشنايي افراد با آداب و رسوم، باورها و پاره فرهنگ‌ها در هر شهر و دياري خواهيم بود که اين امر نوعي تبادل ديدگاه و الگوپذيري را به دنبال خواهد داشت.«‌هدف انسان در يک سفر زيارتي دريافت معنويت از معصوم(ع) و کسب توفيق بيش‌تر براي اعضاي خانواده در طول فعاليت‌هاي زندگي است.»افراد در سفر با برنامه ريزي و افزايش مشارکت و تقسيم کار آشنا مي‌شوند و مديريت زمان و تدبير مالي را بهتر فرا مي‌گيرند.

منبع خبرگزاری جوان